In deze serie bespreken we elke maandag een kunstwerk dat is geïnspireerd op tradities en gebeurtenissen van de betreffende maand. Deel 35: de oermoeder Martha – My Ouma van kunstenaar Marlene Dumas (1953). Een vrouw als een beeldhouwwerk, een rots in de branding.

Een oermoeder, deze Martha – My Ouma (1984), oftewel de oma van kunstenaar Marlene Dumas (1953). Een vrouw als een beeldhouwwerk, een rots in de branding, waarvan kracht en veiligheid uitgaan en waaraan vast en zeker een rijk vertakte stamboom ontspruit.
Het zal voor velen een totaal onbekend verschijnsel zijn, maar maandag 15 mei is de ‘Internationale Dag van het Gezin’ oftewel ‘Wereld Familiedag’. Eind ‘93 werd deze themadag door de Verenigde Naties in het leven geroepen, om ‘bewustzijn te creëren voor zaken die betrekking hebben op het gezin’. Dit jaar gaat het onder meer over bevolkingsgroei, armoedebestrijding en duurzame verstedelijking. Of wij er in Nederland veel van zullen merken is de vraag, want verder dan een voornemen voor een nationale versie is het nooit gekomen.
Op naar Den Haag, om de oma van Marlene Dumas te bewonderen, de nieuwste aanwinst van het Kunstmuseum, waaromheen een kleine tentoonstelling is gemaakt. Als geen ander kan Dumas intieme relaties en kleine emoties verbeelden, een rij schoolmeisjes onschuldig hand-in-hand, haar eigen babydochter voorbij mooi en lelijk, haar met lust bekeken geliefde. De uiteenlopende gezichten die de bijna zeventigjarige kunstenaar in de loop van haar leven heeft geschilderd zijn getekend door de tijd of door kleine onvolkomenheden, die doodgewoon zijn en van ons allemaal, en die desondanks hun aantrekkingskracht niet verliezen. Sterker nog: je blijft gebiologeerd kijken naar haar portretten, die één grote familie lijken te vormen.

Marlene Dumas, ‘Martha – My Ouma’, 1984, Kunstmuseum Den Haag, nalatenschap Jan Maarten Boll, t/m 19 oktober te zien in een intieme collectiepresentatie in Kunstmuseum Den Haag