De bekende Franse kunstenaar Daniel Buren heeft treinstation Luik-Guillemins van een opmerkelijk kleurenspel voorzien. Het werk ‘Comme tombées du ciel, les couleurs in situ et en mouvement’ is te zien tot 15 oktober 2023.

Het monumentale, tijdelijke kunstwerk is ontworpen in samenhang met de architectuur van de Spaanse architect Santiago Calatrava. Kleuren bedekken alle ramen van het station en creëren een gigantisch kleurenspel. Dit monumentale artistieke project zal voortdurend veranderen naargelang het daglicht, de uren en de seizoenen. Met dit werk transformeert de kunstenaar het station en nodigt hij iedereen uit tot een nieuwe kijk op deze architectuur. Het publiek ontdekt onverwachte ervaringen en poëtische mogelijkheden van het dagelijks leven.

Het budget voor de uitvoering van het werk, exclusief het voortraject, bedroeg ongeveer € 600.000. Daniel Buren is vertrokken vanuit een zeer nauwkeurige analyse van de huidige situatie. Hij ziet zijn werk graag als ‘lenen van het landschap’, volgens de Japanse uitdrukking ‘Shakkei’. Het werk bedekt het dak van het station gedeeltelijk met gekleurde en transparante klevende filters. In totaal werden zeven kleuren geselecteerd om 10.000 m2 van het gebouw te bekleden. Vijf kleuren (roze, groen, blauw, wit en oranje) zijn in een geruit patroon op het glazen dak aangebracht en twee andere (geel en rood) op de twee zijkappen. De vorm is een weerspiegeling van de beroemde lambrisering van de kunstenaar, die sinds de jaren zestig in zijn werk terugkeert. Het rood en geel van de kappen is een verwijzing met een knipoog naar de vlag van de provincie Luik.

Daniel Buren
Daniel Buren, geboren in 1938 in Boulogne-Billancourt (F), ontwikkelt vanaf het begin van de jaren 1960 een radicale schilderstijl waarin hij met beperkte middelen te werk gaat. In 1965, terwijl hij schilderijen maakt waarin ronde vormen en stroken van allerlei groottes en kleuren te zien zijn, beslist hij om een industrieel weefsel te gebruiken met afwisselend witte en gekleurde verticale strepen met een breedte van 8,7 cm. Zijn werken gaan systematisch in gesprek met de plaats waar ze terechtkomen en waarvoor ze zijn ontworpen. Hiervoor heeft hij de term in situ uitgevonden, een aanpak die sindsdien heel wat van zijn projecten kenmerkt. Zijn ‘interventies’ in situ spelen met gezichtspunten, ruimten, kleuren, licht, beweging, de omgeving, decoupage of projectie, waardoor deze plaatsen een decoratieve kracht krijgen of radicaal transformeren.
In 2016 was zijn ‘L’observatoire de la lumière’ te zien bij de Louis Vuitton Foundation in Parijs. In 2007 ontving Daniel Buren van de keizer van Japan het keizerlijk praemium voor schilderkunst, een onderscheiding die wordt beschouwd als de Nobelprijs voor de beeldende kunst.

Buren en Amsterdam
Voor het Stedelijk Museum Amsterdam ontwierp Daniel Buren een verticaal streepmotief onder de naam ‘Kaléidoscope, un travail in situ’. Hij bracht dit ruimtelijk werk aan op de wanden van de entree, de voorhal en de trappenhal van het museumgebouw. Buren bracht zijn streepmotieven steeds aan in de zwikken rond de boogvormen in de architectuur. Ze verleiden het oog om naar binnen te dwalen, alsof je door een caleidoscoop kijkt. De kleuren ontleende Buren aan het grote knipselwerk ‘De parkiet en de zeemeermin’ van Henri Matisse, ook in de collectie van het Stedelijk.
In 2011 was er sprake van een kunstwerk van vlaggen op palen, door Buren speciaal ontworpen voor de Bogortuin in Amsterdam. Door tegenstand vanuit bewoners is het ontwerp nooit uitgevoerd.

Bron persbericht en beeld treinstation Luik: Caracascom, foto’s J.L. Deru