6 februari 2023
In deze serie bespreken we elke maandag een kunstwerk dat is geïnspireerd op tradities en gebeurtenissen van de betreffende maand. Deel 22: hoe schilderde Gustav Klimt het contrast tussen leven en dood?
Op 6 februari 1918 overleed Gustav Klimt op 55-jarige leeftijd aan een hersenbloeding. Acht jaar eerder begon hij aan het schilderij Tod und Leben, waarop de dood op de loer ligt bij verschillende generaties – van peuter tot bejaarde vrouw. Hun ogen zijn gesloten en hun lichamen lijken ontspannen, ze lijken zich niet bewust van het gevaar van de dood. Aan de linkerkant van het doek kijkt de somber geklede Magere Hein grijnzend naar het leven, dat is uitgedost in kleurrijke stoffen met vrolijke patronen. Hoewel Klimt dit werk weleens heeft beschreven als zijn belangrijkste figuratieve werk, heeft hij in 1915 nog enkele mozaïeken toegevoegd en de gouden achtergrondkleur aangepast naar sober grijs.

Maar dat ene (jonge) vrouwengezicht dan, links, vrijwel direct t.o. Magere Hein die haar lijkt te fixeren? Met wijd open ogen vermijdt ze hem, maar kijkt juist naar de toeschouwer en trekt deze het beeld/de gebeurtenis in. Hier leeft de voorstelling nog! Maar of dit gedeelte voltooid is …
De nog springlevende jonge vrouw linksboven kijkt met wijd-opengesperde ogen naar mij als kijker en wèg van de dood die juist op háár loert! De dood vraagt niet of ie welkom is maar slaat toe als HIJ dat wil…