4 april 2022

Vanuit het duistere schip kijken we hoopvol mee met de donkere figuren in de kerkbanken naar het verlichte koor aan het einde van de tunnel. Kunstenaar Constant Nieuwenhuys (1920-2005) troost ons, maar ook zichzelf met ‘Interieur van de Willibrorduskerk Amsterdam’ (1944). Hoewel hij rond zijn twintigste zijn banden met de Katholieke Kerk had doorgesneden, grijpt hij in oorlogstijd toch weer terug op een religieus thema. 

Constant, ‘Interieur van de Willibrorduskerk Amsterdam’, 1944, olieverf op doek, 150×100 cm

In de tot museum verbouwde abdijvleugel toont museum Krona in samenwerking met Fondation Constant de tentoonstelling ‘Constant. Religie, protest en idealisme’, waarbij het religieuze en het idealistische werk van Constant naast elkaar is te zien. Zo spreken de teksten bij de lithografieën in de volgende zaal ons stichtelijk toe. Als een priester preekt hij over zijn project New Babylon waarin de werkende mens plaats maakt voor de spelende mens.
In zijn late werk keert Constant wederom terug naar religie met zijn ‘L’Ultima Cena’. Dat geloof en idealisme niet alleen tegenover elkaar kunnen staan, maar ook hand in hand gaan, blijkt uit deze kleine maar fijne tentoonstelling.

Zaaloverzicht ‘Constant. Religie, protest en idealisme’