19 april 2022

Hoewel pasglazen veel weghebben van een maatcilinder, waren ze vanaf de zestiende eeuw bestemd voor een stuk minder serieus gebruik, namelijk als drankspelletje. De kunst is om precies tot de volgende lijn op het glas een teug te nemen. Te veel of te weinig wordt bestraft met nog zo’n slok.
Dat het pasglas samen met de vele andere soorten veelal zeventiende-eeuwse schertsglazen uit de tentoonstelling ‘Glas als ijsbreker’ voor veel vertier moet hebben gezorgd, doet ons afvragen waarom dit middel niet langer in gebruik is. De glazen komen voor in alle soorten en maten: soms vunzig zoals de glazen in de vorm van een fallus, soms vernuftig zoals de glazen die je pas kunt neerzetten als ze leeg zijn.
Vijf hedendaagse ontwerpers, onder wie Manon van Hoeckel, hebben zich gebogen over de vraag hoe zo’n glas er in onze tijd uit zou zien. Zij transformeert het traditionele cafévaasje tot een schertsglas dat op mysterieuze wijze alleen met behulp van anderen te bedienen is. Bij gebruik is het aan te raden niet je beste goed aan te trekken: voordat je de clou van het glas hebt ontdekt, ligt de inhoud vaak al op de grond.

Moderne schertsglazen van Manon van Hoeckel