In geschiedenislessen, sprookjes en vertellingen wordt een dwaling vaak uitgelegd als een omweg, een afwijking van de norm, die gecorrigeerd dient te worden. De tentoonstelling A Field Guide to Getting Lost, die zich laat lezen als een veldgids van de verdwaling, laat zien hoe kunstenaars verschillende kwaliteiten van een dwaling over het voetlicht brengen. Een dwaling kan rust bieden en laat je nadenken over wat belangrijk is in het leven, óf legt juist misstanden en onrechtvaardigheid bloot. In deze collectiepresentatie vormt de dwaling een metafoor voor verwondering, ontdekking en pelgrimage, maar ook voor uitbuiting, boetedoening en verlies. De tentoonstelling biedt een uitnodiging om nieuwe dwarsverbanden, dwaalsporen en olifantenpaadjes te ontdekken binnen de collectie hedendaagse kunst van het museum. Tussen toen en nu, ver van je bed of juist heel dicht bij huis, én tussen realiteit en fantasie.

Beeld: Jessica Segall, Say When, 2021