Bij binnenkomst sta je oog in oog met zes kleurrijke maskers op staanders van kunstenaar Carmen Schabracq. Ze lijken de tentoonstellingsruimte te bewaken of beschermen. Achterin de Vishal nodigt het vijf meter brede werk ‘Metamorphosis’ van Emma van Drongelen je uit dichterbij te komen. Door de transparante tekenlagen lijken mens en dier oneindig in elkaar over te gaan. Het hemelsblauwe wandtapijt met daarop een engelachtige figuur van Janpeter Muilwijk, dat los in de ruimte hangt, voert je blik naar boven.
De deelnemende kunstenaars onderzoeken en verbeelden elk op hun eigen manier het ruime gebied buiten de door ons waarneembare en verklaarbare wereld. Dit kan zijn door middel van spiritualiteit, magie, religie, mythes of volksverhalen.
Ook het uitzicht vanuit de Vishal, aan de voet van de Grote of Sint Bavokerk, reikt verder en biedt – door het dakraam heen – zicht op het gewelf van zowel de kerk als de hemel daarboven.
De kunstwerken in de tentoonstelling tonen bezielde werelden, waarin een grote verbondenheid met de essentie van het leven en de natuur voelbaar is en waarin alles op een dieper niveau met elkaar is verweven.
In een onzekere tijd waarin veel dreigingen voelbaar zijn, is het weer in contact komen met de natuur en onze bron volgens curator Van Drongelen een grote
menselijke behoefte. Kunst kan hierbij een belangrijke rol spelen.
Beeld: Emma van Drongelen