Vanaf de 15e eeuw is landschapsschilderkunst gaan gelden als een toonaangevend genre in de beeldende kunst. Afkomstig van het Nederlandse woord ‘landschap’, betekent het Engelse ‘landscape’ niet simpelweg ‘natuur’, maar staat het voor iets dat door menselijke interventie is bepaald en dat zich vanuit een specifiek perspectief voor de kijker ontplooid. Zo bezien is de traditie van landschapsschilderkunst niet alleen een weergave van een (artificiële) idylle, maar ook een genre dat zich leent om te beschouwen wat arbeid is, en hoe dit gelijktijdig mensen als het landschap vormgeeft.

In de 19e eeuw begonnen kunstenaars als Gustave Courbet en Vincent van Gogh verbanden te leggen tussen landschap en arbeid, een stap die verder is gezet door Jean-François Millet in de weergave van het boeren die hooi bewerken. Dichtbij huis, in de directe omgeving rond MDD, trokken rond 1900 meerdere kunstenaars vanuit de stad naar Sint-Martens-Latem om een sociale en artistieke belofte vast te leggen die in het platteland en specifiek in het boerenleven besloten lag.

Fruits of Labour toont hoe arbeid is ingebed in het werk van hedendaagse kunstenaars die naar het landschap kijken, nu het traditionele idee van ‘landschap’ onder toenemende ecologische druk staat en de veranderingen die door toedoen van de mens zijn ingezet, onomkeerbaar worden. Welke vormen van arbeid ontvouwen zich als we vandaag kijken naar het landschap en de mensen die het bewerken?