Wat betekent het om nu te leven met het koloniale verleden? Die vraag heeft het Wereldmuseum voorgelegd aan Elia Nurvista, Max Kisman en Sabine Groenewegen. Deze kunstenaars zijn uitgenodigd te reflecteren op erfenissen van de Nederlandse overheersing van Indonesië. Ze kijken in hun werk kritisch naar de doorwerking van het koloniale verleden op het heden en werken met uiteenlopende media aan diverse thema’s.
Nurvista onderzoekt de impact van oliepalmplantages, in gelaagde en grootse multimediale installaties. Kisman, bekend om zijn herkenbare stijl, is geïnteresseerd in de psychische gevolgen van bezetting, loyaliteit en zelfbeschikking. En Groenewegen analyseert koloniale propaganda films, de verhalen die er in geconstrueerd werden, en de realiteiten die ermee verhuld bleven.
De werken in deze tentoonstelling komen voort uit hun langlopende onderzoekspraktijken en creatieve processen en waren in deze vorm niet eerder te zien. De collecties van het Wereldmuseum hebben bijgedragen aan de totstandkoming van de werken in deze tentoonstelling. Met hun werk nodigen deze kunstenaars de bezoekers uit om tot nieuwe inzichten te komen over de stempel van het koloniale verleden.
Beeld: Max Kisman credits: Ilvy Njiokiktjien en Elia Nurvista credits: Fajar Riyanto.