In haar werk onderzoekt Ruthi Helbitz Cohen de actuele condition humaine, of liever de condition féminine. Haar doeken en installaties zijn gevuld met half-doorzichtige vrouwenlichamen, omgeven door planten, dieren of losse lichaamsdelen. Zoals een wetenschapper een dier ontleedt, zo haalt Helbitz Cohen de lichamen uit elkaar en voegt deze daarna weer samen als een puzzel die net niet helemaal klopt. Haar figuren zijn geen portretten maar archetypes. De kunstenaar gebruikt weliswaar een zeer persoonlijke symboliek, maar de hoofdpersonen in haar werk zijn universeel.