De tentoonstelling Kwetsbaarheid en kracht bestaat uit een serie portretten gemaakt door Bart Koetsier, interviews gehouden door Arnon Grunberg en hersenscans van verschillende personen. Met deze tentoonstelling vragen we aandacht voor het feit dat iedereen kwetsbaar én krachtig is en dat wij vooral allen mens zijn.
Iedereen is kwetsbaar én krachtig
Kwetsbaarheid en kracht bestaat uit zwart-wit portretten van psychiatrisch patiënten, professionals in de GGZ, familieleden van patiënten en andere mensen die nauw betrokken zijn bij de GGZ. De portretten zijn gemaakt door Bart Koetsier. Twee van de portretten waren genomineerd door de Dutch National Portrait Gallery voor de Rabo Photographic Portrait Prize 2020.
Wie is wie?
Naast de portretten worden MRI scans getoond, om het contrast te laten zien tussen het zoeken naar afwijkende hersenstructuren en het individuele verhaal dat een portretfoto vertelt. In de interviews met de geportretteerden laten we kwetsbaarheid én kracht zien, zonder een naam of functie te noemen. De interviews zijn afgenomen door Arnon Grunberg.
Het project is tot stand gekomen vanuit het streven naar een inclusieve samenleving. Het is een ferme boodschap via kunst, die aan het denken zet en uitnodigt stil te staan, te kijken en te luisteren naar een persoonlijke visie op psychische kwetsbaarheid om er daarna met elkaar over in gesprek te gaan. Als samenleving zouden we inclusiever moeten zijn en de stigma’s rondom psychische kwetsbaarheid aanpakken en laten verdwijnen. Ieder mens is in zekere zin kwetsbaar en dus begint het bij het loslaten van het idee dat er een verschil is tussen een groep die kwetsbaar is en een groep die dat niet is.
Wij zijn vooral allen mens
Floortje Scheepers is hoogleraar innovatie in de GGZ, medisch afdelingshoofd psychiatrie in het UMC Utrecht en mede initiatiefnemer van de tentoonstelling Kwetsbaarheid en kracht: “Als samenleving zouden we echt inclusiever moeten zijn en de stigma’s rondom psychische kwetsbaarheid aanpakken en laten verdwijnen. Ieder mens is psychisch kwetsbaar en dus begint het bij het loslaten van het idee dat er een verschil is tussen een groep die kwetsbaar is en een groep die dat niet is”.
“Je doet onrecht aan deze individuele werkelijkheid als je alleen zoekt naar een defect in de hersenen dat je moet repareren. Daarbij gaat van die benadering ook de suggestie uit dat psychische kwetsbaarheid maakbaar is en dat we het dus altijd wel kunnen oplossen. Maar niets is minder waar. We moeten ons juist veel meer openstellen voor mensen die psychisch ontregelen en luisteren naar hun verhalen om zo begrip te krijgen en in te gaan zien dat ieder mens meer of minder kwetsbaar is en meetelt en dat we daar met elkaar verantwoordelijk voor zijn. Laten we gaan luisteren naar elkaar en het gesprek aangaan”.
Beeld: Kwetsbaarheid en kracht, persbericht Museum van de Geest