Petromelancholia onderzoekt de enorme gevolgen van een leven voorbij olie, waarvan velen zich nog niet de omvang realiseren. In tegenstelling tot de vele tentoonstellingen die doemscenario’s bezingen of open deuren intrappen over de klimaatcrisis, reflecteert Petromelancholia op de erfenis van het olietijdperk en de nieuwe betekenis die dit verleden onherroepelijk zal krijgen. Wat heeft olie ons gebracht, zowel materieel als vooral cultureel, en wat zou kunnen verdwijnen of veranderen?

Een dergelijk complex fenomeen komt alleen goed tot uiting als er ruimte is voor verschillende perspectieven. Kunst is de ‘meester discipline’ als het gaat om anticiperen op en navigeren door verandering. Daarom brengt Petromelancholia, samengesteld door Alexander Klose (onderzoeksgroep Beauty of Oil), 30 hedendaagse kunstenaars samen van verschillende culturele achtergronden en generaties.

Een betere locatie is niet te bedenken voor Petromelancholia dan BRUTUS – gelegen in de haven van Rotterdam. Op weinig plekken zal de impact van de energietransitie zichtbaarder zijn dan hier. Dit is dan ook de meest geschikte plek voor kritische zelfreflectie met een goede dosis melancholie en nostalgie. De tentoonstelling weerspiegelt een urgentie die nog nooit eerder zo sterk gevoeld is.

Met werk van o.a.: Yuri Ancarani (ITA), Vanessa Billy (CHE), Christoph Girardet (GER), Miriam Sentler (NLD), Jan Eric Visser (NLD) en Rachel Youn (USA).