Eva Fàbregas onderzoekt in haar werk hoe ons lichaam en onze verlangens worden bepaald door de politiek van het industriële ontwerp. Gefascineerd door synthetische materialen en hun productieproces verlegt Fàbregas de grenzen van beeldhouwkunst door de mogelijkheden van directe tactiele betrokkenheid, affectiviteit en somatische experimenten tussen mens en object aan te moedigen. In haar werk mogen seksuele driften en affectie, bevrijd van de biologische beperkingen van het lichaam, in alle richtingen stromen, waardoor de grenzen tussen organische en anorganische materie vervagen. Uitgaande van de prothetische aard van design, architectuur en technologie, verkent haar werk de erotiek van gebruiksvoorwerpen en de massaproductie van het verlangen. Naast de vormelijke en architecturale kwaliteiten van haar werk, die ook tot uiting komen in de sterke tekeningen die ze voor haar installaties maakt, zijn het ook gebruiksvoorwerpen en worden het bijna meubels. Beeld: Eva Fàbregas, Kunsthal Gent