Eva Spierenburg laat zien dat ervaringen in ons dagelijks leven een spoor achterlaten in ons lichaam. Vertrekkend vanuit een getekend dagboek brengt Spierenburg het gebouw van Drawing Centre Diepenheim als lichaam tot leven en confronteert ze de bezoeker met de eigen lichamelijkheid.

Het lichaam wordt door Spierenburg gefragmenteerd, vergroot en uitgekleed. Ze laat zien dat ons lijf zowel kwetsbaar en fragiel als veerkrachtig en sterk kan zijn. Gebeurtenissen die we meemaken kunnen – zowel tijdelijk als permanent – indrukken op onze fysieke gesteldheid achterlaten: het schrap zetten van ons lijf in een stresssituatie, een terugkerende spanning op een specifieke plek of een onbestemde onrust die wordt geactiveerd door een herinnering. De ervaringen, sporen en herinneringen die ons gestel herbergt, lopen als een rode draad door de tentoonstelling.

In de tentoonstelling ‘slice of life with swallowed spiral’ worden de wanden van het gebouw deels bekleed met doeken en klei. Spierenburg creëert met deze interventies in de architectuur intieme ruimtes die elk een ander gevoel oproepen. Lichaamsdelen hebben zich losgezongen van het grote geheel en zweven los in de ruimte of leunen tegen een muur. Zij houden ons van binnen overeind, maar kunnen ons door daar opgeslagen stress, spanning of trauma ook uit balans brengen. Met deze tentoonstelling nodigt Spierenburg ons uit om na te denken over de architectuur van ons eigen interieur; ze maakt ons bewust van het lichaam dat we bewonen.

Beeld: Eva Spierenburg