‘Slo Mo Mother’ is de eerste solotentoonstelling van de Finse kunstenaar Emma Jääskeläinen (1988) in Nederland. Zij presenteert recente sculpturen, speciaal aangepast en uitgebreid met nieuwe elementen voor de Vleeshal. De titel van de tentoonstelling verwijst naar de lichamelijke vertraging die Jääskeläinen ervaart in zowel het moeder – als kunstenaarschap, twee rollen die zij met een karakteristieke lichtvoetigheid verbeeldt en verbindt.
Lichamelijkheid, vertraging en herhaling spelen een belangrijke rol in Jääskeläinens werk. Dit komt niet alleen tot uiting in haar ‘Gustoniaanse’ plompe lichaamsvormen, maar ook in haar keuze voor marmer als voornaamste materiaal. Het arbeidsintensieve en repetitieve handwerk dat het bewerken van de zware steenblokken vereist, is voor Jääskeläinen een manier om een dialoog aan te gaan en het materiaal zelf de vorm te laten bepalen. De intensieve band die zij aangaat met de steen beschrijft zij als familiair, waarbij zij vergelijkbare gevoelens van empathie, zorg en aandacht voelt.

Hoewel Jääskeläinen wezenlijke vragen over moederschap en zorg aansnijdt, doet ze dit altijd met een komische en zachte vormentaal. De verhalen, anekdotes en motieven die ten grondslag liggen aan de sculpturen komen voort uit haar eigen leven. Van huishoudelijke taken tot haar vader die een sigaret rookt om de tijd te doden en van de blaren op de handen van haar broer door het gitaarspelen tot het slaapliedje dat ze voor haar kinderen zingt. Toch vertelt haar werk geen persoonlijk verhaal het eerder universele gevoelens ten aanzien van de grote verbeeldt maar vragen van het leven.

Naast steen werkt Jääskeläinen veel met metaal en gevilte wol. Soms voegt ze een alledaags voorwerp toe als concrete aanwijzing naar een verhaal of gebeurtenis, maar de betekenis van haar werk blijft meestal suggestief en multi-interpretabel. Tekst is daarbij ook een essentieel onderdeel van Jääskeläinens praktijk. Tijdens het maakproces vlecht ze een netwerk van woorden en rijmende zinnen die verwijzen naar de materialen en associaties die aanwezig zijn in haar werk, en terugkeren in de titels.

Beeld: Emma Jääskeläinen