De wereld van textiel is er een van tegenstrijdigheden. Enerzijds staat textiel heel dichtbij ons. We dragen het zelfs op onze huid. Maar anderzijds staat de herkomst van textiel vaak heel ver van ons af. Dat is niet altijd zo geweest: ooit had Nederland een bloeiende textielindustrie. In Schijndel stond zelfs een grote sokkenfabriek. Deze expositie, die tot stand kwam in samenwerking met designer en gast-curator Bianca van der Linde, laat de verschillende kanten van textiel zien: hergebruik en duurzaamheid, massaproductie en persoonlijke identiteit.
Textiel is bij uitstek een materiaal waar – ook op individueel niveau – heel creatief mee omgegaan wordt. Als kleding, versiering voor je woning of kunst. Daar tegenover staat een massa-industrie die grote aantallen produceert, jaar na jaar, trend na trend.
Kleding geeft ons de noodzakelijke lichaamsbescherming en maakt vaak een groot deel uit van ons zelfbeeld. Wat je aantrekt biedt je de kans om je uit te spreken, je te onderscheiden of je juist te conformeren. Het fungeert als communicatiemiddel. Zo gingen vrouwen na afloop van de Tweede Wereldoorlog rokken maken van restjes stof met een speciale betekenis: Een lapje van een blouse van een geliefde of van een broek van een familielid. Deze Vrijheidsrokken waren bedoeld om ons te herinneren aan wat er achter ons lag en om de herwonnen vrijheid te vieren. Nu – in het kader van de herdenking van 80 jaar Vrijheid – hebben deze rokken als inspiratie gediend voor de door Bianca van der Linde speciaal voor de expositie ontworpen Vrijheidssokken.
Tal van kwesties komen in de presentatie aan de orde. Wat gaat er schuil achter jouw t-shirt? Welke dilemma’s spelen er rondom duurzaamheid? Hoezo is kleding van een merk beter? Klopt dat eigenlijk wel? Waarom zou je zelf iets maken? Maakt het dragen van een roze muts met oortjes je een feminist?
Deze expositie biedt geen concrete antwoorden … wel veel stof tot nadenken.