Het Sint-Alexiusbegijnhof is een pleinbegijnhof dat dateert uit 1288. De 61 woningen, gegroepeerd rond een grasplein met een kerkje, vormen een oase van rust in het hart van de stad. Net als het Belfort werd ook het begijnhof in 1999 door UNESCO geklasseerd als Werelderfgoed. Interieur Begijnhofmuseum Om de herinnering aan de begijnen levendig te houden werd een kleine woning (nr. 11 – H. Bonifacius) ingericht als begijnenwoning. In 1975 is het laatste begijntje, Grootjuffrouw Ernestine De Bruyne, gestorven. Haar voormalige woning (nr. 25 – H. Begga) werd ingericht als het tweede luik van het begijnhofmuseum. Het begijnhof herbergt ook een Museum voor Volkskunde. Verspreid over drie verdiepingen en talrijke kamers, maken we hier kennis met het huishoudelijke, het arbeids- en het ontspanningsleven van vorige generaties.