In de afgelopen eeuw leek het belang van ambacht en vakmanschap in de beeldende kunst steeds verder naar de achtergrond te verdwijnen. Het doorgeven van traditionele ambachten werd als minder vanzelfsprekend gezien en specifieke kennis dreigde soms zelfs verloren te gaan.

In recente jaren grijpen kunstenaars bijna massaal weer naar klassieke ambachten; van textiel tot keramiek. De coronacrisis gaf door het vele thuiszijn bovendien een nieuwe impuls aan ‘ouderwetse’ hobby’s als borduren, haken en breien. Na een lange zoektocht naar efficiëntie en snelheid is er nu weer een verlangen ontstaan naar authenticiteit en traagheid. De wil en wens om zelf dingen te maken sluit ook aan op onze groeiend bewustzijn van de klimaatcrisis en hoe wij daarmee willen omgaan en het streven naar een duurzame manier van leven en consumeren. Tegelijkertijd is het bezitten van handgemaakte, ambachtelijke spullen of kleding voor veel mensen een onbereikbare luxe geworden.

Vroeger ging het bij het uitoefenen van ambacht vaak om de totale beheersing van één specifieke techniek. Tegenwoordig gaat het beeldend kunstenaars vaak meer om het inzetten van diverse materialen en technieken waarmee ze de manieren om verhalen uit te drukken kunnen verbreden of het verhaal dat al uit een materiaal zelf spreekt naar voren kunnen laten komen. De kunstenaars in deze tentoonstelling laten zien hoe je met de meest uiteenlopende materialen prachtige kunstwerken maakt. Daarbij staat het plezier van het maken voorop!