Vanaf mei 2025 is in de Elleboogkerk een installatiewerk van het collectief GEGERBOYO te zien.

In dit werk onderzoeken zij de complexe thema’s van territorium en grenzen, en hoe deze zich in de loop van de tijd in Indonesië hebben ontwikkeld. Gegerboyo laat zien dat grenzen nooit vastliggen, maar altijd in beweging zijn, afhankelijk van hoe we praten over geschiedenis, macht en identiteit. Ze gebruiken verschillende vormen van communicatie—zoals officiële verhalen, lokale tradities en andere perspectieven—om te laten zien hoe grenzen zowel letterlijk als symbolisch ontstaan. Door deze verschillende bronnen samen te brengen, nodigt Gegerboyo de toeschouwer uit om na te denken over de blijvende invloed van conflicten over territorium en de voortdurende creatie van nieuwe grenzen in de wereld van vandaag.

GEGERBOYO is een samenwerkingsproject tussen Enka Komariah, Prihatmoko Moki, Anjali Nayenggita, Vendy Methodos (2017-2023), Dian Suci (2017-2022) en Ipeh Nur (2019-2022), opgericht in juni 2017 in Yogyakarta, Indonesië. Het werk van GEGERBOYO is geïnspireerd door Indonesië, met name de Javaanse culturele tradities, de stedelijke cultuur, de relatie tussen beide en de verbanden met actuele sociaal-politieke fenomenen.

De werkwijze van GEGERBOYO is vergelijkbaar met die van een ketoprak performance, waarbij de leden op elkaar reageren op basis van een specifiek thema waar de leden overeenstemming hebben gevonden.

De naam ‘GEGERBOYO’ is afgeleid van een heuvel op de Merapi-vulkaan. Deze heuvel beschermt de gemeenschappen rondom de Merapi van uitbarstingen en hete wolken. Deze lange en steile heuvel lijkt op de rug van een krokodil. Geger Boyo betekent in het Javaans: GEGER is de rug, en BOYO is een krokodil, dus Geger Boyo betekent “de rug van de krokodil”.

Beeld: Logo GEGERBOYO