De tentoonstelling hygrosummons (iter.02) van Simnikiwe Buhlungu transformeert het gebouw van Kunstinstiuut Melly in een poreuze, reagerende plek. Simnikiwe roept het water feitelijk op om te laten zien hoe kennis, geschiedenis en ecologie circuleren en samenkomen. De waterplassen worden niet gezien als een onbelangrijk detail, maar als een plek van ophoping, tegenstrijdigheid en samenhang. Zoals ze zelf zegt: “Het werk verruimt ons alledaagse begrip over hoe water circuleert via luchtvochtigheid, damp en plassen, door opnieuw te kijken naar de complexiteit van dit proces en wat dit ons kan vertellen over hoe kennis wordt geproduceerd en verspreid.”

Haar nieuwe werk strekt zich uit over meerdere verdiepingen van ons gebouw – van de kelder tot het dak. De installatie brengt watermonsters samen die zijn verzameld uit plassen in Rotterdam, Italië en Zuid-Afrika. Deze worden aangevuld met sculpturale snaarinstrumenten (citers) die reageren op luchtvochtigheid; materialen trekken in de loop van de tijd krom, gaan lekken of verschuiven. Ook geluid wordt gevormd door de luchtvochtigheid van het gebouw – het wordt geabsorbeerd en verandert erdoor.

Beeld: Simnikiwe Buhlungu, foto credit: Kirstien Daem