Anne Sey laat zich diep inspireren door de Japanse esthetiek en de traditie van pottenbakkers die geloven dat hun werk de menselijke ziel kan voeden. Tijdens een werkperiode in Mashiko – een van de traditionele pottenbakkersdorpen van Japan – maakte zij het volledige proces van werken met klei van dichtbij mee. Die ervaring bleek levensveranderend: daar besloot zij zelf als keramist verder te gaan, vanuit dezelfde aandacht en toewijding die zij bij de Japanse pottenbakkers had gezien.

  

Die gedachte vormt nog altijd het hart van haar werk: objecten die verstilling oproepen, de schoonheid van het alledaagse zichtbaar maken en het vergankelijke tastbaar. Het werk van Sey wordt gekenmerkt door een rustige, minimale vormentaal waarin eenvoud en kracht samenkomen.

  

Sey gebruikt regelmatig materialen uit haar directe omgeving. Klei uit een nabijgelegen rivier, slib uit omliggende wateren en de houtas van het snoeihout uit haar eigen tuin worden verwerkt in haar objecten en glazuren. Zo dragen haar stukken niet alleen de sporen van hun ontstaan, maar ook van het landschap waaruit ze zijn voortgekomen. Elke lijn, oneffenheid of trilling in het oppervlak verwijst naar dat precieze moment waarop klei de stilte raakt – en iets nieuws begint te ademen.