22 september 2025
Het Stedelijk Museum Amsterdam verrijkt de Collectie Nederland met twee geschonken schilderijen van Helen Frankenthaler. De werken markeren Frankenthalers langverwachte entree in een Nederlands museum.


Het Stedelijk Museum Amsterdam ontvangt twee sleutelwerken uit het oeuvre van Helen Frankenthaler (1928-2011) als schenking van de Helen Frankenthaler Foundation: Beach scene (1961) en Hommage à H.M. (1971). Met deze schenking draagt de stichting bij aan het vergroten van de internationale bekendheid van deze invloedrijke kunstenaar. Een uitzonderlijke aanwinst, zowel voor het museum als voor de Collectie Nederland. De twee werken zijn vanaf vandaag te zien in het Stedelijk Museum.
Helen Frankenthaler (1928-2011) speelde een sleutelrol in de overgang van het abstract expressionisme naar ‘colorfield painting’ en werd beroemd met haar baanbrekende ‘soak-stain’-techniek. In haar meer dan zestig jaar lange loopbaan bleef zij experimenteren: met schilderijen op doek en papier, maar ook met keramiek, sculptuur, wandtapijten en vooral prentkunst. Haar omvangrijke oeuvre heeft een blijvende invloed op de hedendaagse kunst en is vertegenwoordigd in de collecties van vooraanstaande musea wereldwijd.
Beach scene is een expressief en monumentaal schilderij uit het begin van de jaren zestig, een periode waarin Frankenthaler brede internationale erkenning kreeg. In dit werk past zij haar kenmerkende ‘soak-stain’ techniek toe, waarbij sterk verdunde verf in een ongeprepareerd doek trekt. Grote kleurvlakken in geel, blauw, rood en zwart vormen een compositie die balanceert tussen abstractie en een figuratieve suggestie van zee en strand. Voor Frankenthaler ging schilderen niet om het uitbeelden van iets concreets, maar om het oproepen van een ervaring.
Tien jaar later ontstond Hommage à H.M., een ingetogen maar eveneens grootschalig werk. De kleurvlakken zijn naar de randen van het doek geduwd en met dunne zwarte lijnen met elkaar verbonden. Ook hier leidt Frankenthalers vloeiende schilderwijze tot een heldere en ritmische compositie. Frankenthaler maakte het werk kort na een reis door Marokko in 1970, waar zij zich liet inspireren door decoratieve patronen in architectuur en textiel. De titel is een eerbetoon aan Henri Matisse, die bijna zestig jaar eerder op vergelijkbare wijze werd geïnspireerd door een reis naar Marokko. Het resultaat is een verstild eerbetoon aan kleur, vorm en licht.
Bron: persbericht Stedelijk Museum Amsterdam