Niet haar vader, de schilder Jan Toorop, maar Vincent van Gogh was Charley Toorops grootste inspiratiebron. De tentoonstelling ‘Charley Toorop – Liefde voor Van Gogh’ in het Kröller-Müller Museum brengt haar bewondering voor Van Gogh op liefdevolle wijze in beeld, en biedt tegelijkertijd een indrukwekkend overzicht van haar eigen oeuvre.

Die bewondering is vaak direct zichtbaar in Toorops werk. Ze trad letterlijk in Van Goghs voetsporen met reizen naar de Borinage en de Provence. In de landschappen die daaruit voortkwamen, zijn duidelijke stilistische overeenkomsten te zien.

Toch heeft Toorops werk de vergelijking niet nodig. Ze overtuigt op eigen kracht, vooral in haar portretten. Uit de indringende blikken van haar getroebleerde modellen spreekt medemenselijkheid. Een treffend voorbeeld is Patiënten van het Willem Arntsz Huis, Utrecht (1924), waarop ze de bewoners van de psychiatrische instelling met veel mededogen weergeeft.

Voor zichzelf is ze minder mild. Haar zelfportretten zijn scherp en zelfbewust. Ze bleef zichzelf schilderen tot het einde van haar leven.