Edith van Leckwyck (1899-1987) is al acht jaar succesvol kunstenaar wanneer ze haar penseel neerlegt na te trouwen met kunstenaar Heinrich Campendonk (1889-1957) om zich te wijden aan het huishouden. In die jaren oogsten haar expressieve landschappen en dorpsgezichten, vol kleur en sfeer, veel bewondering. Pas 27 jaar later, na Campendonks overlijden, pakt ze haar werk opnieuw op. Ze schildert verder in dezelfde dromerige stijl, nu met invloeden uit het surrealisme. De mens is bij haar ondergeschikt aan de natuur en vormen zijn eenvoudig. Perspectiefwetten lijkt ze te omzeilen, waardoor onderwerpen soms vreemd over het doek zweven.

Hoewel ze door sommigen ooit werd geprezen als een van de grootste beloftes van haar generatie, raakte haar naam na haar dood in de vergetelheid. Nu brengt Museum Dr8888 daar verandering in met de eerste solotentoonstelling sinds 1979: ‘Dit is Edith van Leckwyck’.

Bezoekers ontdekken niet alleen haar kleurenpracht, maar ook de invloeden van kunstenaars die haar inspireerden, zoals Jules Schmalzigaug (1882-1917) en Floris Jespers (1889-1965). Daarnaast zijn er polaraids te zien uit het leven van Van Leckwyck. We maken kennis met een kunstenaar die we niet hadden mogen vergeten.