Het Pergamon Museum is gebouwd tussen 1910 en 1930 onder leiding van Ludwig Hoffmann en volgens een ontwerp van Alfred Messel. Van 1901 tot 1909 stond er een kleiner gebouw op dezelfde plek als het hedendaags museum. Dit oorspronkelijke gebouw bracht de belangrijkste opgravingsvondsten van de Berlijnse musea onder, zoals het fries van het Pergamon Altaar, dat werd teruggevonden tussen 1878 en 1886. Echter leidde een slechte fundatie al snel tot grote schade in het gebouw, waardoor het gebouw al voor het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog gesloopt moest worden. Het nieuwe, grotere Pergamon Museum werd opgevat als een ‘Dreiflügelanlage’. Vandaag de dag herbergt het gebouw drie verschillende musea: de verzameling van Klassieke Oudheden, het Museum van het Oude Nabije Oosten en het Museum van Islamitische Kunst. De monumentale reconstructie van archeologische gebouwensembles – zoals het Pergamon Altaar, de Marktpoort van Milete en de Ishtar Poort met inbegrip van de Processie Weg van Babylon en de Mshatta Façade – maakt het Pergamon Museum wereldberoemd.