Sophia Bustin24 september 2024
Stedelijk Museum Amsterdam wil met de tentoonstelling ‘Unravel – The power and politics of textiles in art’ de diepgang en politieke zeggingskracht laten zien van textiel. Ruim honderd werken vormen een bijzondere combinatie van geschiedenis en hedendaagse kunst. De kunstwerken zijn expressief en eisen gezien te worden, maar doen dat op een eloquente manier. Een voorbeeld hiervan is de jurk van kunstenaar Georgina Maxim (1980). Ze erfde de kleding van haar overleden moeder, en verwerkte deze vervolgens tot een lappenjurk getiteld Dear Fesmeri and Mareni, the dress doesn’t fit (2022). De bij elkaar geraapte verzameling aan stoffen geeft de jurk een vertederende uitstraling.
Andere traditionele textielwerken zijn uit hun alledaagsheid gehaald om een boodschap tot uitdrukking te brengen. Zo maakte kunstenaar Zamthingla Ruivah (1966) de vuurrode Luingamla kashan (2010), om uiting te geven aan een bijzonder pad naar gerechtigheid. Luingamla, een Noord-Indiase vrouw naar wie het werk is vernoemd, werd in 1986 verkracht en vermoord door legerofficieren. De vrouwenbeweging Tangkhul Women’s Association en studenten spanden een zaak aan tegen de daders en wonnen. Het doek staat symbool voor verzet en solidariteit tegen staatsgeweld tegen vrouwen in India. Het is een werk met veel zeggingskracht, mede door de dieprode kleur.
