Het bronzen beeld werd in september per toeval ontdekt in een appartement in het centrum van Parijs dat al vijftien jaar niet meer werd bewoond. Daar stond het verscholen onder een laken. Een veilingmeester vond het toen hem vanwege een erfenis werd gevraagd de inboedel van het appartement bij de Eiffeltoren te taxeren.
De veilingmeester zei dat het moment dat hij het laken optilde ‘magisch’ was. “Ik heb gehuild.” Hij noemde het een ontmoeting, eerder dan een ontdekking.

Verdwenen in 1908
Het gaat om een versie van L’Âge mûr, De volwassen leeftijd, een van de bekendste werken van Claudel (1864-1943). Er bestaan meerdere varianten van, die in grote musea staan. Daardoor herkende de veilingmeester het meteen. Al sinds 1908 was onbekend waar het beeld zich bevond.
De 3,1 miljoen is de op een na hoogste prijs die ooit voor een beeld van Claudel is betaald. Alleen een eerste versie van haar beeld La valse bracht in 2013 meer op, 5,2 miljoen euro.

Levensfasen
Het is het eerste beeld van een serie van zes. Een tweede exemplaar staat in het Musée Camille Claudel in haar geboorteplaats Nogent-sur-Seine, ten zuidoosten van Parijs, dat de grootste collectie van haar werken bezit. Ook in onder meer Musée Rodin en Musée d’Orsay in Parijs staan ook versies van het bronzen beeld.
Claudel ontwierp L’Âge mûr in opdracht van de Franse overheid, maar die annuleerde de bestelling in 1899. Dat weerhield Claudel er niet van om het beeld af te maken en er verschillende versies van te creëren. Het is ook onder verschillende namen bekend geworden, naast De volwassen leeftijd zijn dat Lot, Levenspad en Noodlot.
Het kunstwerk beeldt drie fasen van het leven uit. Een smekende jonge vrouw moet de hand loslaten van een oudere man, die op zijn beurt wordt weggevoerd door een oude vrouw met vleugels. Claudel heeft het zelf in brieven aan haar broer Paul uitgelegd als de breuk met haar leermeester en minnaar Auguste Rodin en haar “weg naar de hel” die daarop volgt.