8 november 2022

Remy Neumann (1988) wil na zijn dood worden verwerkt tot worst. Deze absurde en morbide wens is misschien wel typerend voor de kleurrijke, surrealistische werken die hij maakt. In de tuingang van Het Noordbrabants Museum zijn in het kader van ‘Brabants Nieuwe’, een expositiereeks waarmee het museum aandacht schenkt aan startende lokale kunstenaars, een aantal van Neumanns droomscènes te bewonderen. In de macabere figuren, demonen en insectachtige hybride wezentjes à la Jeroen Bosch zit zeker ook humor, zoals het schilderij Studie van schedel met spruitjes, of de performancevariant waarin hij de spruitjes, die in de oogkassen de ogen vervangen, uit een verdacht realistische schedel opeet. Eyecatchers zijn de duivelsachtige monsters uit zijn serie Demonen die met wijd open hellemonden de bezoeker slinks aanstaren. De donkere achtergrond laat de felle kleuren bijzonder helder uitkomen. Hoewel zijn onderwerpen nogal duister zijn, stemt zijn kleurgebruik en geestigheid toch vrolijk.

Wie de tuingang vervolgens uitloopt komt bij een flink overzicht van de werken van de Vlaamse hedendaagse kunstenaar Wim Delvoye. Met hoogstaand ambacht baant hij een pad tussen het alledaagse en het verfijnde, zoals bijvoorbeeld zijn vrachtwagens in gotische stijl of een rijkelijk versierde autoband. Deze combinatie zorgt voor een vervreemdend effect dat schuurt, maar net als bij Neumann zeker ook een glimlach teweegbrengt.