Doris Dhauw19 september 2023
Over De Hoge Veluwe, door de toegangspoorten van het Kröller-Müller Museum en langs de modernisten, impressionisten en futuristen stuiten we plots op iets onverwachts. Meer dan tachtig molshopen hebben zich door de fundering van het museum gewerkt. Het is het werk van Sarah van Sonsbeeck, die het oude entreegebied van het museum prettig op zijn kop zet in ‘Moles of Modernism’. Als onderdeel van de serie Vestibulum mogen kunstenaars deze ruimte gebruiken voor hun presentatie die zich tot deze specifieke plek verhoudt.
De molshopen zijn gemaakt van verschillende materialen: kunsthars, glas, vogelzaad en brons. De indringers verwijzen volgens de kunstenaar met hun materiaalkeuze naar verschillende werken in de collectie. Zou de goudkleurige hoop aarde een hint zijn naar de bekende futuristische sculptuur Forme uniche della continuità nello spazio van Umberto Boccioni?
Niet alleen door te knipogen naar de collectie gaat het werk een merkwaardige relatie aan met deze plek. De filosofie van het Kröller-Müller Museum is om kunst en natuur bijeen te brengen. Ook in de modernistische architectuur van het gebouw werd het credo ‘licht, lucht en ruimte’ ingezet om buiten met binnen te verbinden. Van Sonsbeeck geeft met minimale middelen een humoristische draai aan deze idealen. Buiten mag naar binnen, zolang de mens bepaalt op welke manier. De molshopen tonen ons daarom hoe fragiel deze menselijke grenzen zijn en hoe de natuur hier altijd weer een stokje voor steekt.
Kijk! Het is echt gebeurd, de natuur heeft haar intrede gemaakt. De mens niet bang gemaakt, zelfs niet op het verkeerde been gezet. Nee, ze heeft verwondering gezaaid, voor even, tot het moment dat de glimlach door de verbazing brak.
(Om meer te verrassen had er beter gezwegen kunnen worden over dit natuurverschijnsel)