Doris Dhauw29 augustus 2023
Het werk van schilder Jan Worst (1953) is vervreemdend, overdadig en ontregelend. In Museum More is voor het eerst in Nederland een overzichtstentoonstelling van de schilder te zien. Waar in zijn vroege carrière zijn werken nog iets weg hebben van kunstenaars als Edward Hopper en David Hockney, is zijn stijl binnen zes jaar al sterk kenmerkend en persoonlijk. De geconstrueerde fantasiebeelden van Worst zijn overgoten met barokke details en spelen zich af in luxe interieurs. Hier komen steeds dezelfde personages in voor: vrouwen als fotomodellen, jonge kinderen en een enkele keer een oudere man. Een blond jongetje kijkt je in sommige schilderijen aan, waardoor de droomwereld van Worst zowel wordt doorbroken als je erin meeneemt.
Over het clichématige vrouwelijk schoonheidsideaal dat Worst neerzet wordt in de zaalteksten niet uitgeweid, maar doordat we de intentie van de kunstenaar niet weten wordt ons denken hierover wel gestimuleerd. Met zijn geconstrueerde binnenwerelden, hoe precies geschilderd ook, laat Worst dan ook zien dat realisme zelden realistisch is, maar vooral iets zegt over de subjectieve blik van de toeschouwer.
Ik kan helaas niet erheen omdat het nog maar 1 week is
Weet iemand waar hij daarna zijn kunst in een museum tentoon stelt?
Mvg Claire v Teijlingen
Ik heb dezelfde vraag als Mevr. Claire van Teijlingen. Heeft iemand een antwoord?
gewoon machtig mooi
Op 23 juli jl. heb ik de expositie bezocht. Het was opmerkelijk druk… De schilderijen van Jan Worst getuigen van een ontstellend vakmanschap. De titel van de tentoonstelling is ‘A Curious Universe’… en dat heeft Worst ook geschilderd. Zéér ‘curious’, of, zoals Eric zegt, ook literair, filmisch… Ik zou daaraan willen toevoegen: toneelmatig. De beschouwer kijkt vaak een toneelruimte in, waarin een zorgvuldig geënsceneerde handeling – liever: een stilstand – wordt neergezet. En vaak wordt er bij gezegd: wat hier wordt verbeeld is een mysterie, een geheim, de beschouwer moet zelf ‘het verhaal’ erbij bedenken… Allemaal heel ‘curious’… Maar toch… is er wel een verhaal? Of is, wat wordt genoemd ‘het mysterie’, simpelweg het ontbreken van enige betekenis? Is het wel méér dan alleen een gelikt plaatje? Bij zo’n overtuigende demonstratie van vakmanschap bijt ik liever mijn tong af, maar ik zeg het tóch maar: vaak maakt het werk op mij een indruk van geliktheid, bloedeloosheid… als een pagina uit Vogue of een andere glossy. Mooi, zondermeer knap, maar zielloos… ongeveer als muziek van André Rieu. Een bloedeloze glittershow als het Eurovisie Songfestival. Zonder veel inhoud. En in dat opzicht vergelijkbaar met het monumentale of liever: megalomane werk van Neo Rauch. Ook dat werk presenteert zich als een filosofisch hooftepunt in de wereldgeschiedenis, maar stelt niet veel méér voor dan wat prietpraat. Wat inhoud betreft vergelijkbaar met Wagners ‘Ring des Nibelungen’. Wat een flutfilosofie… Couperus (deze maand een eeuw geleden overleden) zei het al… Het werk van Worst wordt ook in verband gebracht met auteurs als Marcel Proust en Thomas Mann… Twee absolute grootheden in de letterkunde… daarmee kan het werk van Jan Worst (inhoudelijk) toch geen enkel vergelijk doorstaan… Nogmaals: een groot vakman, met weinig kunstzin. Oogverblindend mooie plaatjes… té mooi… Meer niet.
Beter kijken en beleven
Fantastische schilder. Zie duidelijk de invloed van Matthijs Röling en zeker ook van Tom Hageman mij beide bekend .