Pastelkleuren en organische vormen trekken je naar binnen, maar achter de zoetheid schuilt een scherp feministisch commentaar op vrouwelijkheid en schoonheidsdruk. In het Groninger Museum presenteert de Duitse kunstenaar Joana Schneider (1990) in haar solotentoonstelling ‘Otherwordly’ monumentale textielwerken, gemaakt van afgedankte visserstouwen en geweven met textieltechnieken die dreigen te worden vergeten. Bij binnenkomst hoor je het kalmerende geluid van stromend water uit een mintgroene fontein. Daarachter ligt een reusachtige vrouwenfiguur gemaakt van ruw touw; een mooi contrast met de verfijnde en sierlijke sculpturen om haar heen. Deze bubbelgumwereld beslaat slechts twee zalen, maar wie meer wil zien, vindt Schneiders werk ook in de vaste collectie van het museum. Haar installatie If you know who she is, it is time for botox (2025) verwijst met mierzoete kleuren naar het jarennegentigspeelgoed Polly Pocket, en stelt de invloed van plastische chirurgie op het zelfbeeld van jongvolwassenen ter discussie. Met haar eigenzinnige vormentaal en geëngageerde thematiek is Schneider een welkome frisse wind in de kunstwereld.